İşitme ve Vestibüler Bozukluğu olan  Hastalara Klinik Yaklaşım

Yrd. Doç. Dr. Ahmet Hamdi Kepekçi

Yeni Yüzyıl Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu

Bu bölümde işitme ve vestibüler fonksiyon bozukluklukları olan hastalara pratik klinik yaklaşıma odaklanacağız. Hastalardan alınan anemnezin yanında, fizik muayene, tanı testleri yapılır. İşitme ve denge şikayeti olan hastalar genellikle kulak burun boğaz (KBB) polikliniklerinde muayene edilirler. Hekim tanıya yardımcı olmak üzere odyolojik ve  vestibüler testler de yapılmasını ister.

Anemnez alınırken dikkat edilen hususlar:

İşitme ve/veya denge şikayetinin şiddeti, başlangıcı, ilerlemesi ve , eşlik eden semptomlarsorgulanır.

Geçmiş tıbbi öykü dinlenir

Hastada varsa ek hastalıklar, alerji ve ilaç etkileşimleri gibi tam bir tıbbi geçmiş sorgulama yapılmalıdır.

Fizik Muayenede nelere dikkat edilir:

KBB muayenesinin yanında genel tıbbi muayene ve nörolojik muayane de yapılmalıdır. İşitme ve denge şikayetleri her zaman tek branşın değil birden çok branşın kapsama sahasına  girmektedir. Teşhisin doğru konması ve de önemli olabilecek hastalıkların atlanmaması için multidisipliner yaklaşım ihmal edilmemelidir. İşitme kaybı ve vestibüler sorunu olan hastalarda tamamlayıcı nörolojik muayenelere ihtiyaç vardır.

Hangi tanı testleri ile teşhise yardımcı olunur:

Odyometri

Vestibüler testler

Kan testleri

Bilgisayarlı tomografi (BT) ve

Manyetik rezonans görüntüleme (MRG)

Odyolojik Testler:

Temel ve ileri odyolojik değerlendirmeleri ile, hava ve kemik yolu eşikleri,

konuşmayı ayırt etme skorları elde edilir. Stapes refleksleri ile timpanometri yapılır. Ayrıca otoakustik emisyon ölçümü ve ABR ölçümü test olarak yapılır.

Vestibuler Testler:

Bu konuda nistagmusu tespit etmek için göz hareketlerini kayıt altına alan testler kullanılır. En geçerli olan ENG ve VNG testleridir.

Elektronistagmografi (ENG) yerine son zamanlarda, video kameralar göz hareketlerini kaydetmek videonistagmografi (VNG) kullanılmaya başlamıştır.

ENG veya VNG klinik protokol içermektedir. Bunlar Okülomotor testler (sakkadlar, gaze, optokinetik) ve pozisyonel testler ve kalori testinden meydana gelmektedir.

Kan biyokimyası ve Serolojik testler

İşitme ve denge bozuklukları metabolik veya immün hastalıklarda ortaya çıkabilir. Kan biyokimyası ve lipid seviyeleri ve tiroid fonksiyonlarına bakılır. Serolojik olarak da seçilmiş olgularda immünofloresan testler yapılır.

Radyolojik değerlendirme:

Radyolojik değerlendirmeler işitme hastaların ve denge bozukluklarının teşhisinde önemli bir yere sahiptir. Burada BT, MRG (MR) kullanılmaktadır.

Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRG) : Santral vestibüler bozuklukların teşhisinde kullanılır (Chiari malformasyonu, multipl skleroz ve serebellar atrofi)

Bilgisayarlı Tomografi (BT) ile kulağın kemik yapıları değerlendirilir. Vasküler anomali şüphesinde ise anjiyografi son derece faydalıdır.

Ayırıcı Tanı:

Periferik vertigonun en yaygın nedenleri pozisyonal vertigo, vestibüler nörinit, Meniere hastalığı; santral dizzinesin en yaygın sebebinin vestibüler migren olduğu hatırda kalmalıdır.